گروه تحقیقاتی دانشگاه Oregon کشور امریکا از چگونگی تأثیرگذاری بالای برخی از مواد تولید شده به‌وسیله مصرف‌کنندگان مثل تاثیر نقره در تصفیه زیستی فاضلاب پرده برداشتند.
نتایج این مطالعات نشان داد که تست‌های تعیین سمیت غلظت نقره که در تصفیه‌خانه‌های فاضلاب کاربرد دارد ممکن است نتیجه درستی را نشان ندهد. ۴
این مطالعات از اهمیت بالایی برخوردار هستند زیرا نقره با خواص ضدباکتریایی وسیع خود می‌تواند عملکرد باکتری‌های مفید تصفیه‌خانه‌ها را مختل کند که این مسئله باعث انباشته شدن مقادیر بالایی از مواد مغذی در فاضلاب خواهد شد.
در این شرایط کثرت مواد مغذی در محیط آبی اتفاق می‌افتد که خود منجر به عواقب دیگری هم‌چون تجمع بیش از حد گیاهان مثل بلوم‌های جلبکی و مرگ جانوران به سبب کمبود اکسیژن می‌شود. این اتفاق را اوتریفیکاسیون میخوانند.
نانوذرات نقره در ساختار ترکیباتی هم‌چون بانداژ زخم، لباس، فیلتر آب، خمیر دندان و اسباب بازی بچه‌ها به کار گرفته می‌شود. این نانوذرات می‌توانند از طریق شستشو یا استفاده از بعضی محصولات در جریان فاضلاب وارد شوند.
باکتری اکسید‌کننده آمونیاک یا AOB باکتری‌های مهمی به حساب می‌آیند زیرا از طریق تبدیل آمونیاک به نیتریت موجب خارج‌شدن برخی از مواد مغذی هم‌چون نیتروژن از جریان فاضلاب می‌شوند.
در این مطالعه، نوع آزاد یا پلانکتونی باکتری و Nitrosomonas europaea به همراه بیوفیلم‌هایی که ایجاد می‌کنند بررسی شدند.
پیش‌تر در مطالعاتی که به وسیله دانشگاه اوهایو انجام شده بود مشخص شده بود که بیوفیلم‌ها نسبت به باکتری‌های پلانکتونی تأثیر بیشتری در دفع اثر نقره ایفا می‌کنند.
بیوفیلم‌ها مقاومت بیشتری در مقابل فاکتورهای متعدد از خود نشان می‌دهند.
زیرا تعداد سلول‌ها بیش از یک عدد است و لایه فوقانی هم‌چون یک سپر محافظ برای باکتری های زیرین خود عمل می‌کنند. به علاوه رشد آهسته‌تر نیز یک عامل حفاظتی در مقابل سمیت نقره است زیرا آنزیم‌های آن مانع از تبدیل مکرر آن‌ها می‌شوند.
توانایی باکتری های تبدیل‌کننده آمونیاک AOB بیش از سطح غلظت نقره و تابعی از زمان در معرض بودن آن است.
تاثیر نقره در تصفیه زیستی فاضلاب »بیشتر مطالعات انجام شده در رابطه با مهار بیوفیلم‌های فاضلاب به وسیله نانوذرات در یک بازه کوتاه و کم‌تر از ۱۲ ساعته انجام گرفته است. به علاوه آن‌ها از زمان برابری برای اقامت هیدرولیکی (زمانی که پسماند در تصفیه‌خانه حضور دارد) و نگهداری لجن (زمانی که باکتری‌ها حضور دارند) استفاده کردند.
در تصفیه‌خانه فاضلاب که از بیوفیلم استفاده می‌شود زمان نگهداری لجن خیلی بیشتر از زمان اقامت هیدرولیکی است.
برای بررسی در زمان یک بازه ۴۸ ساعته بیوفیلم‌های تثبیت‌شده در معرض حجم بیشتری از آب و آلودگی نسبت به سیستم سلولی پلانکتون قرار گرفتند.
همان‌طور که پیش‌تر گفته شد زمان کوتاه مدت ممکن نتیجه مثبت کاذب را بروز دهد. مسئولان تصفیه‌خانه‌های فاضلاب می‌توانند میزان سمیت احتمالی طولانی و وضعیت‌های مواجهه با غلظت های پایین را ناچیز بشمارند.
منبع : زیست فن
ثبت ديدگاه