محلول های که در صنعت آبکاری مورد استفاده قرار می‌گیرند با اندکی تفاوت مثل یک زهر خطرناک در مورد موجودات عمل می‌کنند. پساب های تولیدشده در این کارگاه‌ها معمولاً سمی هستند.

آنها به قدری زهرآگین اند که تزریق مستقیم آنها داخل فاضلاب و کانال های شهری سبب صدمات جدی می‌شوند؛ بنابراین هدف از تصفیه پساب آبکاری این است که پساب طوری دور ریخته شود که زندگی حیوانات و یا گیاهان را تحت تأثیر قرار ندهد و طبیعت حفظ شود.

با توجه به نوع فرآیند آبکاری ممکن است دارای مقادیر قابل توجهی املاح فلزات سنگین نظیر کروم، مس، نیکل، روی، کادمیوم و غیره و مواد سمی دیگری مثل سیانور موجود باشد.

گروه‌های اصلی تولیدکننده فاضلاب عبارتند از:
  • آبکشی[۱]؛
  • حوضچه ­های انباشتی[۲]؛
  • محلول‌های استفاده شده یا مصرف‌ شده در فرآیند[۳]؛
  • شستشوها[۴]؛
  • نشت‌ها و سرریزها[۵]؛
  • تصفیه پساب آبکاری در درون کارخانه‌ای و بازیافت[۶].

دفع چنین پساب هایی در محیط زیست مجاز نبوده و اگر این پساب‌ها بدون خنثی‌سازی و حذف فلزات سنگین به محیط زیست وارد شوند  مشکلات زیادی از نظر آلودگی آب و خاک تولید خواهند کرد که آب‌ های سطحی و زیرزمینی دریافت‌کننده این آلودگی، دیگر قابل‌شرب نباشند. بنابراین ضرورت دارد.

این پساب‌ ها قبل از دفع و رهاسازی در طبیعت، خنثی‌سازی و تصفیه گردند تا آب تصفیه شده شرایط استاندارد جهت دفع در چاه های جذبی، اتصال به آب های سطحی و یا مناسب برای کشاورزی گردد.

گاهی در بعضی از فرآیندهای آبکاری از مواد کمپلکس کننده خاص استفاده می شود. در چنین مواردی بهتر است پساب به صورت جداگانه جمع آوری و مطابق دستور العمل تولید کننده آن مواد، خنثی سازی روی پساب انجام گیرد.

روش ترسیب شیمیایی در تصفیه فاضلاب

روش کار بدین گونه است که مقداری مواد شیمیایی در آب حل شده و به پساب اضافه می شود و در پایان هر دو به چاه سرازیر می شوند. مورد گفته شده از جمله ایرادات این روش می باشد.دومین اشکال، عدم کنترل صحیح شوک وارده به سیستم می باشد و این مورد زمانی مشکل ایجاد خواهد کرد که میزان زیادی آلاینده به سیستم وارد شود.

عمل اکسیداسیون در تصفیه پساب آبکاری

در روش آبکاری با جریان دائم ابتدا نسبت به یکنواخت بودن کیفیت و کمیت پساب سیانور اقدام و سپس عمل اکسیداسیون را انجام می‌دهند. زمان کلی لازم برای اکسیداسیون حداکثر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه است. در جریان‌های منقطع پساب، سعی می‌شود ابتدا پساب‌های حاصل از آبکاری سیانوری در پایان کاری در حوضچه‌ای جمع‌آوری و در این حوضچه پس از تنظیم pH و تزریق ترکیبات کلردار، سیانور موجود در پساب را اکسیده نمایند.

انعقاد و ته نشینی در تصفیه پساب آبکاری

پس از آن که فاضلاب سیانور توسط اکســیداسیون و فاضلاب حاوی اسید کرومیک توسط احیا، سمیت‌زدایی گردیدند، هر دو پساب را با پساب حاصل از شستشوهای اسیدی و قلیایی چربی گیری مخلوط کرده و با تنظیم pH در محدوده ۵/۸ تا ۵/۹ جهت تشکیل هیدروکسیدهای فلزی عناصر سنگین موجود در پساب مثل کروم سه ظرفیتی، نیکل، مس، همچنین با افزایش کمی مواد منعقدکننده جهت تسهیل در ته نشینی هیدروکسیدهای فلزی تشکیل‌شده به همراه مواد معلق و کلوئیدی دیگر موجود در فاضلاب اقدام نموده و پساب را به مخزن ته‌نشین هدایت می‌نمایند تا لخته‌ها و فلوک‌های تشکیل شده ته نشین گردیده و از فاضلاب جدا شوند.

اصولاً حجم مخزن ته‌نشین بایستی به گونه‌ای انتخاب گردد که حداقل یک ساعت زمان ماند جهت ته‌نشینی مناسب لخته‌ها به فاضلاب داده شود.

پساب خروجی از کلاریفایر قابلیت تخلیه شبکه فاضلاب را دارا بوده و چون سمیت‌زدایی شده است جهت مرکز تصفیه فاضلاب ‌ها در شهرک صنعتی ضرری نداشته و مشکل‌آفرین نخواهد بود.
لازم به ذکر است سیستم های تصفیه پساب آبکاری شرکت مهندسین پالود صنعت نیکانجهت حذف کرومات، سیانور، فلزات سنگین متداول در آبکاری یکی از شرکت های اصلی میباشد و سایر شرکت های پروژه های خود را به ما محول مینمایند.

 

مشاهده همه مقالات شرکت فن آوری آب ثمین

 

منبع : مرکز مقالات شرکت فن آوری آب ثمین