حذف بنزو‌تری‌آزول از پساب ثانویه فاضلاب شهری با استفاده از نانوکامپوزیت مغناطیسی»»»
کاربرد گسترده بنزو‌تری‌آزول در مصارف خانگی و صنعتی، موجب افزایش غلظت آن در آب‌های سطحی شده است که به دلیل خطرات بالقوه این ماده، تصفیه آن ضروری می‌باشد.
از این رو برخی از محققین دانشگاه تهران موفق شدند بنزو‌تری‌آزول موجود در پساب ثانویه فاضلاب شهری را با استفاده از فرایند ازن‌زنی کاتالیستی و غیرکاتالیستی به کمک نانوکامپوزیت آلومینای مغناطیسی تصفیه نمایند.
دومین آلودگی فراوان در بسیاری از آب‌های طبیعی، ماده بنزو‌تری‌آزول است.
حضور این ماده در خاک، آب های سطحی و زیر زمینی موجب خطرات جدی برای سلامت انسان و موجودات آبزی می‌شود. برای کاهش خطر بالقوه بنزو‌تری‌آزول در منابع آب، فرایندهای تصفیه فاضلاب و هم‌چنین بهبود شرایط موجود ضروری است.
فرایند ازناسیون یک روش تصفیه خوب است زیرا می‌تواند انواع مختلف آلودگی‌ها را حذف کند.
هم‌چنین کاتالیزورهای ناهمگن می‌توانند عملکرد این فرایند را برای حذف ترکیبات آلی مقاوم بهبود بخشند. نانوکاتالیست‌ها گزینه مناسب‌تری برای فرایند ازناسیون می‌باشند زیرا سطح تماس بالایی دارند که موجب افزایش بازده فرایند می‌شود.
از میان این نوع کاتالیزورها، آلومینا فعالیت کاتالیزوری بالایی دارد که در فرایندهای مختلف استفاده می‌شود و ترکیب این ماده با مواد مغناطیسی، معضل جداسازی کاتالیست از مخلوط واکنش را نیز به راحتی برطرف می‌کند.
در این پژوهش که نتایج آن در قالب یک مقاله معتبر بین‌المللی منتشر شده است، خانم حاجی سید جوادی و همکارانش موفق شدند ماده بنزو‌تری‌آزول را به عنوان یکی از آلودگی‌های فراوان منابع آبی، با استفاده از فرایند ازن‌زنی کاتالیستی و غیرکاتالیستی به کمک نانوکامپوزیت آلومینای مغناطیسی (MANC) در یک راکتور نیمه‌پیوسته تصفیه نمایند.
در این پژوهش ماده MANC به روش هم‌رسوبی سنتز شده است و مشخصات آن با استفاده از آنالیزهای XRD ،SEM ،TEM و VSM مورد ارزیابی قرار گرفت.
آزمایش‌ها در مقادیر مختلف پی‌هاش، غلظت اولیه بنزو‌تری‌آزول، جریان اکسیژن و میزان کاتالیست انجام شدند.
مهم‌ترین پارامتر تأثیرگذار در حذف بنزو‌تری‌آزول، مقدار پی‌هاش بوده است که با افزایش آن از ۲ تا ۱۰ در فرایند کاتالیستی و غیر کاتالیستی، میزان حذف ماده آلاینده افزایش یافته است.
در این مقاله علمی، شرایط بهینه حذف ۱۰ میلی‌گرم بر لیتر ماده آلاینده پس از انجام آزمایش‌هاش متعدد در شرایط آزمایشگاهی به صورت ۵=pH، جریان اکسیژن ۳/۰ لیتر بر دقیقه و غلظت کاتالیست ۵/۰ گرم بر لیتر به دست آمده است.
در این پژوهش پایداری کاتالیست مورد استفاده نیز بررسی شد که پس چهار آزمایش متوالی، تغییرات چشمگیری در حذف آلاینده مشاهده نشد.
در نهایت برای بررسی عملکرد کاتالیست مورد نظر در شرایط واقعی، تصفیه بنزو‌تری‌آزول در پساب ثانویه فاضلاب شهری در شرایط بهینه عملیاتی، انجام شد.
نتایج به دست آمده تغییرات چندانی در عملکرد کاتالیست در شرایط واقعی را نشان نمی‌دهد.
منبع : زیست فن
ثبت ديدگاه